Słodzone cukrem napoje i genetyczne ryzyko otyłości AD 7

W kohortach NHS i HPFS analizy oparto na danych z pierwszych 4 lat odpowiednio dla kobiet (1980-1984) i mężczyzn (1986-1990), z uwzględnieniem wieku, źródła danych genotypowych, poziomu aktywności fizycznej, czas spędzony na oglądaniu telewizji, status w odniesieniu do aktualnego palenia, spożycia alkoholu i wskaźnik alternatywnego zdrowego odżywiania się. W kohorcie WGHS analizy oparto na danych z pierwszych 3 lat, z uwzględnieniem wieku, regionu geograficznego, wektorów własnych, poziomu aktywności fizycznej, statusu w odniesieniu do aktualnego palenia i spożycia alkoholu. Wartości P służą do interakcji. I słupki wskazują błędy standardowe. Zbadaliśmy również związek między spożyciem słodkich napojów cukrowych a BMI według kwartyli o predyspozycji genetycznej. Jak pokazano na Figurze 2, przyrost BMI związany z jedną porcją słodzonego cukru napoju na dzień konsekwentnie zwiększał się w obrębie kwartylów wyniku genetycznej predyspozycji w trzech kohortach. Nie zaobserwowano znaczącej heterogenności pomiędzy trzema kohortami (p = 0,12 dla heterogeniczności). W połączonych wynikach z trzech kohort, związek pomiędzy spożyciem (jedna porcja słodzonego cukru napoju dziennie) a BMI był silniejszy u osób z predyspozycją genetyczną predyspozycji w najwyższym kwartylu (współczynnik . [. SE], 0,44 . 0,15; P = 0,003) niż wśród osób z oceną predyspozycji genetycznych w najniższym kwartylu (współczynnik ., -0,07 . 0,08; P = 0,36) (P <0,001 dla interakcji).
Dyskusja
W dwóch prospektywnych kohortach amerykańskich kobiet i mężczyzn odkryliśmy, że większe spożycie słodzonych cukrem napojów było związane z bardziej wyraźną genetyczną predyspozycją do podwyższonego BMI i zwiększonego ryzyka otyłości. Wyniki zostały powtórzone w niezależnej dużej kohorcie amerykańskich kobiet. We wszystkich trzech kohortach łączny wpływ genetyczny na BMI i ryzyko otyłości wśród osób spożywających jedną lub więcej porcji słodzonych cukrem napojów dziennie był około dwukrotnie większy niż wśród osób spożywających mniej niż jedną porcję miesięcznie. Dane te sugerują, że osoby o większej konsumpcji słodzonych cukrem napojów mogą być bardziej podatne na skutki genetyczne na otyłość. Patrząc inaczej, osoby z większą genetyczną predyspozycją do otyłości okazały się bardziej podatne na szkodliwe działanie napojów słodzonych cukrem na BMI. Nasze odkrycia dodatkowo podkreślają potrzebę przetestowania interwencji, które zmniejszają spożycie słodkich napojów jako sposobu na zmniejszenie ryzyka otyłości i powiązanych chorób.
Nasze badanie wykazuje znaczącą interakcję pomiędzy ważnym czynnikiem dietetycznym, spożyciem słodzonych napojów cukrowych, a wynikiem genetycznej predyspozycji w odniesieniu do BMI i ryzyka otyłości
[więcej w: vitamarin, papkowaty stolec, urazy klatki piersiowej ]