Onkogeny i rak ad 7

Onkogeny w inicjacji raka i progresji
Kiedy przewlekła białaczka szpikowa przekształca się w ostrą białaczkę, złośliwy klon nabywa dodatkową translokację t (9; 22), izochromosom 17 lub trisomię chromosomu 8. Kiedy chłoniak grudkowy staje się agresywny, komórki chłoniaka często mają (8; 14) translokacja oprócz pierwotnej translokacji t (14; 18). Odkrycia te potwierdzają hipotezę, że większość nowotworów krwiotwórczych i mięsaków tkanek miękkich jest inicjowanych przez aktywację onkogenu, po którym następują zmiany w genach supresorowych guza i innych onkogenach. W przeciwieństwie do tego, większość nowotworów jest inicjowana przez utratę funkcji genu supresorowego guza, po którym następują zmiany w onkogenach i dodatkowych genach supresorowych nowotworów.52,53 Ten wieloetapowy proces w ludzkim raku stwierdzono również w modelach myszy niosących aktywowane onkogeny. lub inaktywowane geny supresorowe nowotworów, w których czas trwania i agresywność choroby można zmienić wprowadzając do genomu myszy te same sekwencyjne zmiany genetyczne obserwowane w ludzkich nowotworach. Metylacja wysp CpG zlokalizowanych w regionach promotorowych wielu genów supresorowych jest również uważana za ważny etap epigenetyczny w procesie nowotworzenia. Temat ten zostanie omówiony w dalszej części tej serii.
Onkogeny jako cele terapeutyczne
Tabela 1. Tabela 1. Terapie nowotworowe ukierunkowane na docelowe białka onkogenne. Białka onkogenne w komórkach nowotworowych mogą być celowane przez małe cząsteczki, a gdy białko onkogenne ulega ekspresji na powierzchni komórki, przez przeciwciała monoklonalne. Tabela zawiera podsumowanie celów i leków (małe cząsteczki i przeciwciała monoklonalne) stosowanych w leczeniu różnych nowotworów u ludzi.
Imatinib jest celem początkowego etapu wieloetapowego procesu w przewlekłej białaczce szpikowej.54 Ten sam lek może wpływać na kinazy receptorów KIT i PDGFR.55,5. Szczególnie interesujące są inhibitory rodziny BCL2, które mogą indukować apoptotyczną śmierć komórek rakowych. W ostrej białaczce promielocytowej, która jest inicjowana przez (15; 17) translokację chromosomów, która łączy gen PML z RAR. (jądrowy receptor dla kwasów retinowych 57-59, patrz tabela 2 w dodatkowym dodatku), kwas retinowy może indukować końcowe różnicowanie i śmierć komórek APL. Ta metoda nazywa się terapią różnicowania.
Geny mikroRNA
Rycina 5. Ryc. 5. Mechanizmy zaangażowane w ekspresję dojrzałych egzogennych i intronowych mikroRNA. MikroRNA (miRNA) jest transkrybowany głównie przez polimerazę RNA (pol) II i rzadziej przez RNA pol III. Pierwotny transkrypt (pri-microRNA) może być dość duży. Podczas procesu splicingu pri-mikroRNA jest przetwarzane w jądrze przez enzymatyczny kompleks, który obejmuje Drosha i DGCR8, co prowadzi do utworzenia mniejszego (70 do 100 nukleotydów) drugiego prekursora typu szpilki do włosów o nazwie pre-microRNA. Ten drugi prekursor wiąże się z eksportem-5 w jądrze i jest transportowany do cytoplazmy, gdzie jest cięty przez Dicer w dojrzałe mikroRNA. To dojrzałe mikroRNA w większości wiąże się z nieulegającym translacji regionem 3 informacyjnego RNA (mRNA) i, w zależności od stopnia komplementarności z docelowym RNA, może prowadzić do degradacji lub zablokowania mRNA translacji.
[przypisy: wojewódzki ośrodek medycyny pracy, przyczyny nadmiernej potliwości, chomikuj przedszkole ]