Bada sie z lekka zgietymi czterema palcami prawej reki prostopadle do osi badanego odcinka jelita

Lekarz siedzi lub stoi po prawej stronie chorego twarzą do jego brzucha zachowując pozycję ile możności wygodną dla uniknięcia zbytecznych skurczów własnych mięśni. Bada się z lekka zgiętymi czterema palcami prawej ręki prostopadle do osi badanego odcinka jelita. Stopniowo i ostrożnie, unikając gwałtownych ruchów, naciska się na ścianę brzuszną, usiłując podczas każdego wydechu, gdy napięcie powłok brzusznych słabnie, dostać się ile możności głębiej do jamy brzusznej. Zagłębiając się w ten sposób coraz dalej dochodzimy wreszcie do pętli jelitowej, której cechy zamierzamy zbadać. W przypadkach wzmożonego napięcia ściany brzusznej w miejscu badanego odcinka jelit można nieraz ułatwić obmacywanie w sposób następujący: kłębem (thenar) i zewnętrzną częścią dużego palca lewej ręki naciska się początkowo na linię pośrodkową brzucha na poziomie odpowiadającym ułożeniu prawej ręki, a następnie, nie zmniejszając ucisku lewą ręką, szuka się badanej pętli. Przy takim postępowaniu opór, stawiany lewej ręce, zależny od skurczu mięśni, poniekąd przeszkadza powstaniu takiegoż oporu w miejscu badanej pętli. Z różnych części jelita grubego w warunkach prawidłowych są zupełnie niedostępne obmacywaniu zgięcie wątrobne i zwłaszcza wysoko ułożone zgięcie śledzionowe. Dość trudno jest stwierdzić obmacywaniem okrężnicę wstępującą i zstępującą, one-bowiem leżą na podatnym podłożu mięśniowym. [przypisy: fluoryzacja zębów cena, urazy klatki piersiowej, forum biolog ]