Utrata włosów u kobiet

W artykule Clinical Practice na temat utraty włosów u kobiet przez Shapiro (wydanie z 18 października) twierdzenie, że wydajność testowania [pod kątem hormonalnych przyczyn kobiecego desenia wypadania włosów] powinna być niska w przypadku braku innych cech sugerowanie nadmiaru androgenów nie jest wspierane przez cytowaną grupę pacjentów z łysieniem typu żeńskiego.2 Chociaż większość pacjentów z tej serii miała prawidłowy poziom androgenu w surowicy, 42 z 109 pacjentów miało hiperandrogenizm, jak określono testosteron, niezwiązany z erytem hormon wiążący testosteron związany z globuliną, siarczan dehydroepiandrosteronu (DHEAS), androstenodion lub dihydrotestosteron.2 U 2 z 44 pacjentów badanie stymulacji kosyntropiny ujawniło niedobór 21-hydroksylazy2. Chociaż uogólnienie wyników w tej serii jest ograniczona, zespół policystycznych jajników stał się jeszcze bardziej rozpowszechniony od czasu ich publikacji.3 Podobnie nieklasyczna wrodzona hiperplazja nadnerczy jest sporadyczną przyczyną hiperandrogenizmu u kobiet przed menopauzą. Szybki początek hiperandrogenizmu spowodowany hirsutyzmem, trądzikiem, łysieniem typu żeńskiego, powiększeniem łechtaczki, pogłębieniem głosu lub zaburzeniami miesiączkowania, uzasadnia ocenę guzów jajnika i nadnerczy, z pomiarem całkowitego testosteronu i DHEAS. Wreszcie, należy rozważyć hipertenozę jajową u kobiet po menopauzie z powoli rozwijającym się i często ciężkim hiperandrogenizmem. Choroby te to nie tylko domena zainteresowanych endokrynologów [4] 4, ale odpowiedzialność wszystkich lekarzy leczących.
Amnon Schlegel, MD, Ph.D.
Uniwersytet Kalifornijski, San Francisco, San Francisco, CA 94110
amnon. edu
4 Referencje1. Shapiro J. Utrata włosów u kobiet. N Engl J Med 2007; 357: 1620-1630
Full Text Web of Science Medline
2. Futterweit W, Dunaif A, Yeh HC, Kingsley P. Występowanie hiperandrogenizmu u 109 kolejnych kobiet z rozlanym łysieniem. J Am Acad Dermatol 1988; 19: 831-836
Crossref Web of Science Medline
3. Norman RJ, Dewailly D, Legro RS, Hickey TE. Zespół policystycznych jajników. Lancet 2007; 370: 685-697
Crossref Web of Science Medline
4. Olsen EA, Messenger AG, Shapiro J, i in. Ocena i leczenie łysienia typu męskiego i żeńskiego. J Am Acad Dermatol 2005; 52: 301-311
Crossref Web of Science Medline
Odpowiedź
Autorka odpowiada: Ogólny konsensus w społeczności dermatologicznej polega na zamawianiu pomiarów poziomu androgenów u pacjentów z łysieniem typu żeńskiego tylko jeśli jest to wskazane.1 Przez pierwsze 5 lat mojej praktyki rutynowo zlecałem pomiary poziomów androgenów w surowicy we wszystkich moich pacjentów z łysieniem typu żeńskiego. Wydajność wyniku dodatniego była wyjątkowo niska dla kobiet bez innych klinicznych objawów nadmiaru androgenów. Schlegel cytuje badanie autorstwa Futterweita i wsp. Jednak badana populacja nie była reprezentatywna dla ogólnej populacji, ponieważ wielu pacjentów skierowano do endokrynologów.
Dermatolodzy i lekarze rodzinni widzą ogromną większość kobiet z łysiną typu żeńskiego. Szacuje się, że 38% kobiet w populacji ogólnej ma wypadanie włosów typu kobiecego.2 Większość z tych milionów kobiet nie ma klinicznych objawów nadmiaru androgenów Brak jest dowodów potwierdzających rutynowe badania nad hiperandrogenizmem u takich kobiet. Zgadzam się jednak ze Schlegelem, że nadmiar androgenów powinien być rutynowo rozważany u pacjentów z łysieniem typu żeńskiego.
Jerry Shapiro, MD
Vancouver Coastal Health Research Institute, Vancouver, BC V5Z 4E8, Kanada
2 Referencje1. Olsen EA, Messenger AG, Shapiro J, i in. Ocena i leczenie łysienia typu męskiego i żeńskiego. J Am Acad Dermatol 2005; 52: 301-311
Crossref Web of Science Medline
2. Birch MP, Messenger JF, Messenger AG. Gęstość włosów, średnica włosów i częstość występowania wypadania włosów u kobiet. Br J Dermatol 2001; 144: 297-304
Crossref Web of Science Medline
[przypisy: forum biolog medycyna, vitamarin, onkogeny ]