Onkogeny i rak czesc 4

Białko APC kontroluje aktywność .-kateniny. W rodzinnej polipowatości gruczolakowatej unieczynniające mutacje APC blokują degradację .-kateniny poprzez hamowanie jej fosforylacji. W rezultacie wolna .-katenina w cytoplazmie przemieszcza się do jądra, gdzie aktywuje geny zaangażowane w proliferację i inwazję komórek (ryc. 1). Receptory czynników wzrostu
Figura 2. Figura 2. Przykłady receptorowych kinaz tyrozynowych. Stwierdzono, że naskórkowy czynnik wzrostu (EGF), insulinopodobny czynnik wzrostu (IGF-1), płytkowy czynnik wzrostu (PDGF) i receptory czynnika wzrostu fibroblastów (FGF) są zaangażowane w wiele ludzkich nowotworów. NGF oznacza czynnik wzrostu nerwów, wiązania dwusiarczkowe SS i czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego VEGF.
Receptory czynnika wzrostu są zmienione w wielu nowotworach (ryc. 2) .31 W wielu nowotworach, delecja domeny wiążącej ligand receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), białka transbłonowego z aktywnością kinazy tyrozynowej, powoduje konstytutywną aktywację receptora w brak wiązania liganda. 32 Aktywowany receptor fosforyluje tyrozyny w wewnątrzkomórkowej domenie receptora, zapewniając miejsca oddziaływania dla białek cytoplazmatycznych zawierających domenę homologii SRC i inne domeny wiążące. Te interakcje powodują deregulację sygnalizacji w kilku ścieżkach. Mutacje aktywujące występują u trzech innych członków rodziny EGFR – ERBB2, ERBB3 i ERBB4 – oraz w domenach kinazy receptorów sygnałowych HER2 / neu i KIT. Takie mutacje występują w raku płuca i piersi oraz guzach podścieliskowych żołądka. Opracowano dwie klasy klinicznie aktywnych środków anty-EGFR: przeciwciało monoklonalne przeciw zewnątrzkomórkowej domenie receptora (cetuksymab) i kompetycyjne inhibitory aktywności kinazy tyrozynowej receptora (np. Erlotynib i gefitinib).
Figura 3. Figura 3. Rola interakcji VEGF-VEGFR w angiogenezie. Kilka szlaków jest aktywowanych przez oddziaływanie naczyniowego śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF) i receptorów VEGF (VEGFR). FAK oznacza śmiertelną kinazę adhezyjną, kinazę wątrobową płodu Flk, trifosforan inozytolu IP3, receptor kinazy-wstawka KDR-kinaza, kinazę białkową aktywowaną mitogenem MAPK, kinazę 3 fosfoinozytolu PI3K, kinazę białkową PKB B i fosfolipazę PLC PLC.
Naczyniowy śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF) reguluje zależną od hipoksji kontrolę transkrypcji genu (Figura 3). Aktywność VEGF jest mediowana przez trzy receptorowe kinazy tyrozynowe: VEGFR1 (FLT1), VEGFR2 (FLK1-KDR) i VEGFR3 (FLT4). VEGF stymuluje angiogenezę w różnych nowotworach i opracowano inhibitory VEGF i VEGFR. Bevacizumab jest monoklonalnym przeciwciałem anty-VEGF, a SU5412, mała cząsteczka, wiąże receptorowe kinazy tyrozynowe VEGFR1 i VEGFR2, a także kinazy receptora PDGF i KIT. Oprócz hamowania kinazy ABL, imatinib hamuje również kinazy receptora PDGF i KIT. Guzy podścieliska przewodu pokarmowego, które niosą mutacje aktywujące KIT 33,34, odpowiadają na imatinib lub inne inhibitory tych kinaz receptora.
Przetworniki sygnału
Wiązanie receptorowych kinaz tyrozynowych z odpowiednim ligandem powoduje reorganizację receptorów i autofosforylację tyrozyny w wewnątrzkomórkowej części cząsteczek35 (ryc. 2)
[podobne: forum biolog medycyna, wojewódzki ośrodek medycyny pracy, papkowaty stolec ]