Domieszki chorobowe

Domieszki chorobowe. Z domieszek chorobowych najczęstszy jest śluz. W prawidłowym kale prawie go nie ma. Znajdujemy go w kale po diecie Schmidt-Strassburgera w nieżycie jelit, prawie wyłącznie grubych. Czasami bywa go tak dużo, że cały stolec stanowi jedną masę śluzową. Śluzu w kale jest tym więcej, im natężenie nieżytu jest większe. Śluz może być zmieszany z kałem ściśle, pokrywać go z zewnątrz lub znajdować się w postaci kłaczków leżących wolno od masy kałowej. W nieżycie odbytnicy i dolnej części okrężnicy śluz pokrywa kał z zewnątrz w postaci długich smug, jeżeli zaś kał jest płynny, to śluz pływa wolno. W nieżycie. górnych części okrężnicy śluz jest dokładnie przemieszany z kałem; Wykrywa się go wtedy w kale rozrobionym z wodą: wypływa On na powierzchnię wody w postaci drobnych ciągnących się pasemek – tym drobniejszych, im z wyższych odcinków okrężnicy śluz pochodzi. W błonicy śluzowatej jelit (enteritis membranacea) kał zawiera dużo śluzu w postaci wielkich błon, rurowatych odlewów jelita lub rozgałęzionych postronków białoszarych lub szarobrunatnych. W nieżycie jelit cienkich śluz w kalle spotyka się bardzo rzadko, gdyż tworzy się go w tej chorobie mało i ulega on przetrawieniu przez trypsynę. W nieżycie jelita cienkiego i grubego przebiegającym ; biegunką stwierdza się czasami w kale pasma śluzu zabarwione zielonawo. Taki śluz pochodzi z jelita cienkiego. Jego barwa zależy od biliwerdyny, która nie zdążyła odtlenić się wskutek szybkiego przechodzenia przez jelita. W innych przypadkach śluz z jelita cienkiego barwi się zielono dopiero po dodaniu do kału nasyconego wodnego roztworu sublimatu (próba Schmidta). [hasła pokrewne: rehabilitacja zakopane kolejka, forum biolog medycyna, vitamarin ]